Want vaak houden we veel te veel rekening met dat wat een ander denkt of hoe het hoort. En laten we de dingen die we graag willen doen daarvan afhangen. We twijfelen of we wel of niet iets naar buiten zullen brengen. Ergens hebben we iets te delen of willen we aan iets bijdragen maar de drempel is soms nog te hoog. We laten ons raken door meningen en beoordelingen van buitenaf en geven daar zelf vaak ook nog een extra lading aan.
Toch kan jouw kwetsbaarheid je heel veel leren. Als je naar binnen durft te gaan en helder krijgt waarom iets je raakt of als het steeds duidelijker wordt wat jij nu werkelijk wil zeggen, doen of zijn. Want als je echt weet wie je bent en waarom je iets wil dan voel je ook waarom het voor jou zo belangrijk is om het te gaan doen. Niet alleen de noodzaak wordt hoger maar ook het plezier omdat je voelt dat dit jouw weg is. Er ontstaat een flow en de dingen gaan dan vaak moeitelozer.
Wat je nodig hebt om het hele proces op gang te brengen is lef, moed en een simpele pen. Want als je start met schrijven zul je de juiste weg voor je zien liggen. Het zal een prachtige reis worden als je eenmaal zover bent dat je jouw rugzak opnieuw durft in te pakken. En ik help je daar graag bij!
Hieronder vind je nog wat inspirerende woorden en de video over het onderwerp Kwetsbaarheid zoals ik dat het afgelopen weekend mocht beleven. Hierin neem ik je ook mee in mijn eigen proces en waarom de lengte van mijn haar mij afhield van het delen van mijn woorden.
Waarin ben jij kwetsbaar?
De stemmen in je hoofd
We worden gestuurd door onze eigen gedachten, zoals we ze zelf hebben verzameld in ons hoofd. Ze hebben een stem gekregen en de een schreeuwt wat luider dan de ander. Als je ze zou tekenen zul je er mensen in herkennen die nu of vroeger in je leven met je mee liepen. Het is de bazige juf, je bezorgde moeder, het verkeerde vriendje, de populaire vriendin. Ze wonen in je hoofd en geven bij alles hun mening aan je door.
Het is de kunst om ze te leren kennen en de plek te geven die ze verdienen. Namelijk helemaal achterin de rij. Want voorop in de polonaise loop jij! Om zelf de richting en het tempo aan te geven. Om keuzes te maken die goed voelen en om beslissingen ongedaan te maken als het niet meer bij je past. Het is jouw eigen stem die je het hardste mag horen roepen en die er toe doet.
De grenzen van jouw land
Het liefst blijven we vrienden met de hele wereld. Maar hoe doe je dat. Als iemand over de grenzen van jouw land gaat. Zeg je dan: “Kom maar binnen en ga je gang. Veeg je voeten maar op mijn nieuwe tapijt.” En laat je de afdruk van de modder dan staan tot ze weer weg zijn? Uit het zicht? Om daarna de deur af te sluiten? Vergrendelen tot ze er niet meer in kunnen. In je hart. Of ga je staan en zeg je: “Tot hier en niet verder!”
Grappig om te zien dat terwijl ik dit opschrijf, ik vanuit het niets een lijn trek wat lijkt op prikkeldraad. Omdat ik dat om me heen zou willen. Als bescherming, om een ander af te weren. Maar ik weet in mijn hart, ik heb dat niet nodig. Ik ga staan voor mezelf en voor wat ik vind. want dit is mijn ‘land’ en dit zijn mijn grenzen! En ik beslis zelf wie er op komt. In ieder geval zonder modderschoenen.
Vergelijken met een ander
Kijk jij in je eigen spiegel of steeds bij een ander? In mijn werkboek ‘Open je hart met creatief schrijven’ krijg je bij de eerste opdrachten al meteen te maken met vergelijken. De stemmen in je hoofd beginnen al met praten. Hoe ziet dit art journal eruit? Zou je dat wel opschrijven? Dat kan toch niet? Wat delen de anderen hiervan op social media? Ik kan het nog niet zo goed, het ziet er niet mooi uit. Ik maak het overnieuw.
Stop daarmee en leg de lat laag. Kijk in de spiegel en schrijf, maak en doe wat jij graag wilt. Zonder na te denken hoe het moet gaan worden of wat een ander ervan zal vinden als ze het zien. Laat het natuurlijk ontstaan en open je eigen hart. Niet om hem mooier te maken of te kopiëren van een ander. Geef de drempels minder hoogte en je zult er makkelijker overheen gaan. Stop met vergelijken en wees gewoon wie je bent. Bekijk de onderstaande video voor meer inspiratie.
Op reis naar jezelf
Voor jezelf gaan staan en de kwetsbaarheid onder je arm meenemen, om steeds meer kracht te voelen in je keuzes en beslissingen. Hoe fijn en vrij zou het voelen als jij de moed voelt om daadwerkelijk je eigen ‘kwetsbare’ leven te leven. Op jouw eigen voorwaarden en binnen de grenzen die je zelf neerzet. Als ik het schrijf voel ik de zon al binnenstromen in mijn hart. Hoe fijn zou dat zijn? Ik gun je dat zo! Ik hoop dat je stap voor stap op weg gaat en stopt met het voor je uitschuiven van een keuze. Je leven heeft een onzichtbare houdbaarheid datum. Zet vandaag dus de allereerste stap in de juiste richting.
Voel je dat je nu al klaar bent voor een grote stap? Om je rugzak opnieuw in te pakken en op een slow tempo de reis van je leven te gaan maken? Ik heb al mijn kennis en wijsheid van mijn eigen levenslessen in het prachtige online programma ‘Op reis naar jezelf’ gezet waar je zelfstandig mee aan de slag kunt. Waar je start met Schatzoeken, en daarna onderweg gaat langs de afslagen Beginnen, Verdwaald, Liefde, Verdriet, Kind zijn, Hart, Ik ben en Plan B. De laatste module Balans zal je liefdevol een zetje geven om met meer energie en plezier je eigen levensreis weer te vervolgen. Het online programma bevat creatieve en inspirerende opdrachten, werkboeken en muzieklijsten met een duidelijke structuur en als extra mooie luisterfragmenten bij ieder thema, om je met zachte hand te begeleiden naar een leven van jezelf.
Meer lezen over dit programma ‘Op reis naar jezelf’ of de eerste module bekijken? Klik HIER.
Het is tijd om het leven vast te pakken