Life of Chrisje

Stel je een blonde vrouw voor met twee kinderen, een lieve man en een bonuszoon in een samengesteld gezin. Ze houdt van opruimen, verbouwen, zingen en schrijven met een vulpen. Ze is sterk in mensen verbinden met elkaar en heeft een goede baan met leidinggevende taken in het onderwijs. Daarnaast helpt ze in haar eigen bedrijf andere mensen om structuur aan te brengen in hun tijd en ruimtes.

Die vrouw was ik. En toen was er in 2006 ineens een dag dat het leven ‘STOP’ zei. Door een heftig auto-ongeluk ging het licht, figuurlijk gesproken, drie maanden lang uit. Daarna probeerde ik de draad weer op te pakken, maar ik ging steeds meer achteruit. Ik wilde de buitenwereld niet laten zien hoe zwaar het proberen, strompelen en doorvechten was. Maar eind 2011 moest ik het toch opgeven en ging ik de medische molen in. Er kwam een lange rij diagnoses voorbij: whiplash, hypermobiliteit, fibromyalgie en chronische vermoeidheid. Ik had een chronisch uitgeput en pijnlijk lichaam, maar een hoofd vol wilskracht en inspiratie.

Ik koos voor een verblijf in een revalidatiecentrum en na drieëntwintig jaar onderwijs werd mij eervol ontslag verleend. Met verdriet in mijn hart moest ik mijn passie verlaten om een nieuwe droom te zoeken. Ik zette een aantal bedrijven op, maar door mijn wisselende gezondheid kon ik geen van alle voortzetten. Steeds moest ik noodgedwongen afscheid nemen.

Het werd duidelijk dat de tijd was aangebroken voor echte acceptatie. Stap voor stap moest ik van iedere dag een goede bouwsteen maken op weg naar een leven in balans, met minder pijn en vermoeidheid. Als een jonge vrouw in een oud lichaam wilde ik proberen positief te denken om de sluimerende depressies de baas te blijven. En, nog belangrijker, te gaan accepteren dat mijn oude ik niet meer terug zou komen.

Schrijven over verlies en verdriet maakt je geluk zichtbaar.

Christa

opstaan na tegenslag

Op de momenten dat ik deze levensfase doorging, merkte ik dat schrijven mij weer in beweging kon zetten. Dat het me helderheid en overzicht gaf en dat er meer rust in mijn hoofd en hart kwam. Door creatief te gaan schrijven werd de drempel lager en kwamen er veel sneller prachtige inzichten naar boven. Ook voelde ik dat de blijheid in mijn hart, die ik lange tijd kwijt was weer terugkwam.

Ik begon met het schrijven van columns onder de naam Life of Chrisje, en deelde dat met de buitenwereld. Er verschenen interviews en columns in verschillende bladen en kranten. De reacties op mijn open en soms kwetsbare woorden waren overweldigend. Mensen voelden veel herkenning in mijn verhalen en zich daardoor ook meer verbonden en minder eenzaam. 

Bij de columns en de ontmoetingen kreeg ik dan vaak de vraag: ‘Maar hoe doe je dat dan, weer opstaan na tegenslag, positief denken en het leven vastpakken?’ Vrouwen stuurden me mails en berichten over de woorden die, vaak stil, in hun hart woonden maar wat ze niet konden of wilden delen met de buitenwereld. Ze hadden het gevoel dat er weinig begrip was en dat ze er alleen voor stonden. Hierdoor kregen ze vaak ook meer last van lichamelijke en mentale klachten. ‘Ik kan het verhaal van mijn hart aan niemand kwijt’, is iets wat ik ze vaak hoorden zeggen.

In mijn omgeving merkte ik dat niet iedereen zomaar het leven kon oppakken na een heftige gebeurtenis, maar ook dat heel veel mensen niemand in hun omgeving hadden die ze het kon aanreiken. Of die hun hand pakte en zei: ‘Loop maar even met mij mee, dit is het begin van de weg. Ik help je.’ Dus ontwikkelde ik een divers schrijf-aanbod waar eenieder op zijn eigen manier mee aan de slag zou kunnen gaan. Met opdrachten waar ze inzichten en energie van kregen en die in het echte leven een steun in de rug gaven. Ik schreef twee boeken over de verschillende gebeurtenissen in mijn leven en opende, door over verschillende levensthema’s te delen, vele harten van anderen.

een nieuw begin

Toch was het na zeven jaar columns schrijven en twee succesvolle en bijzondere boeken uitgeven onder de naam van Life of Chrisje, tijd om volwassen te worden. Een lastige keuze maar ook precies het juiste moment om de kunst van het kiezen weer vast te pakken. Ik schreef voor mezelf om helder te krijgen welke grote stap ik te maken had en dat gaf me het inzicht dat ik verder wilde onder mijn eigen naam. Dat ik een nog groter publiek wilde raken met mijn woorden, maar bovenal dat ik naast het online gebeuren ook zo graag weer in het echte leven met mensen wilde werken. En omdat voor een dapper hart niets onmogelijk is, startte ik begin 2020 met een schone lei, onder mijn eigen naam om nog veel meer mensen te kunnen inspireren en met zichzelf en elkaar te verbinden. 

Heb jij hulp nodig om het begin van je weg (weer) te vinden? Bekijk hier mijn aanbod of lees eerst een van mijn boeken.